Forum edukacyjne, pomoc w nauce, zadania, przyjaciele

Szkoła - działy tematyczne => Język polski => Wątek zaczęty przez: Olka90 Kwiecień 09, 2009, 21:11:20



Tytuł: Analiza wiersza „Lucifer” (proszę o pomoc )
Wiadomość wysłana przez: Olka90 Kwiecień 09, 2009, 21:11:20
Bardzo proszę o analizę wiersza Tadeusza Micińskiego pt. „Lucifer”
pod kątem cech ekspresjonistycznych występujących w wierszu.


Lucifer
Jam ciemny jest wśród wichrów płomień boży,
lecący z jękiem w dal -- jak głuchy dzwon północy --
ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy
iskrą mych bólów, gwiazdą mej bezmocy.

Ja komet król -- a duch się we mnie wichrzy
jak pył pustyni w zwiewną piramidę --
ja piorun burz -- a od grobowca cichszy
mogił swych kryję trupiość i ochydę.

Ja -- otchłań tęcz -- a płakałbym nad sobą
jak zimny wiatr na zwiędłych stawu trzcinach --
jam błysk wulkanów -- a w błotnych nizinach
idę, jak pogrzeb, z nudą i żałobą.

Na harfach morze gra -- kłębi się rajów pożoga --
i słońce -- mój wróg słońce! wzchodzi wielbiąc Boga.


Dziękuje za pomoc :)


Tytuł: Odp: Analiza wiersza „Lucifer” (proszę o pomoc )
Wiadomość wysłana przez: _kasia. Kwiecień 09, 2009, 23:58:04
Bohaterem wiersza i podmiotem lirycznym jest szatan. Cechuje go:
posiadanie władzy nad przyrodą i jej żywiołami,
ma wielką potęgę, ale jest bezsilny,
osoba cierpiąca nie może wszystkiego ziścić. Nudzi się on na świecie. Uosobienie śmierci.

Występują tu symbole biblijne:
-upadły anioł,
-syn jutrzenki,
-uosobienie zła.
Pragnie on zniszczyć świat i raj. Podniosła forma utworu. Świadczą o tym, długie rozbudowane zdania, epitety i porównania. Zauważamy ekspresjonizm i syntezę sztuk. Chce ukazać przez to słabość i nikłość władzy, smutek oraz tragizm Lucyfera. Zestawienie różnych obrazów. Surrealizm oraz symbol. Lucyfer to symbol zła, a Bóg dobra. Odnajdujemy tu elementy schopenhaueryzmu, dekadentyzm.. Lucyferowi słońce nie okazuje czci. Uosobienie zła to poczucie człowieka w danym momencie dziejowym. O wpływ nad człowiekiem ciągle walczy Bóg i szatan. Człowiek to pionek.

Schopenhaueryzm- przejawiał się brakiem wiary w szczęście i dobro ludzkie. Życie człowieka nie ma sensu, a samo pojęcie szczęścia jest wymysłem abstrakcyjnym, utworzonym przez pragnienie i tęsknoty ludzkie. Człowiek został stworzony po to, aby cierpieć, rozpaczać, a podejście do świata przejawia się sceptyzmem, pesymizmem.

Dekadentyzm- to ruch artystyczny oraz światopogląd, który był głęboko przekonany o upadku kultury i jej tradycji z powodu rozwoju cywilizacji. Totalna niechęć do istnienia, wyczerpanie ideologii.