Drukuj stronę - Streszczenia mitów

Mit o Dedalu i Ikarze

Dedal - ateński budowniczy, rzeźbiarz i mechanik; obciążony zbrodnią wyjechał na Kretę. Był on wielkim wynalazcą, więc Minos - król Krety nie chciał aby Dedal opuszczał granice państwa, więc Dedal obmyślił plan i postanowił wznieść się w górę za pomocą skrzydeł, które sam zbudował. Zamierzał "uciec" z kraju razem z synem Ikarem
Ojciec przypominał Ikarowi, żeby uważał na jakiej wysokości będą lecieć, gdy będą za nisko skrzydła zwilgotnieją lecz gdy zbyt wysoko się uniosą skrzydła z piór mogą się stopić gdyż promienie słoneczne rozpuszczą wosk, którymi Ikar z Dedalem przyklejali pióra do konstrukcji. Ikar zachwycony swobodą lotu, zapomniał o przestrogach ojca. Wzbił się wysoko, a słońce rozpuściło wosk.

Mit ten odzwierciedla życie codzienne ludzi zauroczonych różnymi zjawiskami, które mylnie oceniają jako coś wspaniałego i niepowtarzalnego lecz czasami zjawiska te mogą doprowadzić nas do zguby.

Mit o Niobe

Matka czternaściorga dzieci i nie rozumiała, dlaczego ludzie oddają cześć Latonie, która ma tylko dwoje dzieci. Bogini nie zniosła takiej zniewagi i jej dzieci: Apollin i Artemida zabiły całe potomstwo królowej kilkoma strzałami z łuku. Nieszczęśliwa Niobe powróciła do rodzinnego miasta Sipylos, gdzie przez cały czas przesiadywała na wzgórzu, dopóki bogowie nie zamienili jej w kamień. Jednak i wtedy smutek duszy przebywającej w głazie powodował, iż spod niego wypływało źródło łez. Mit ten przedstawia istotę macierzyństwa i wielkie nieszczęście rodziców, którzy utracili swoje dzieci.

Mit o Prometeuszu

Jest to chyba najbardziej znany z mitów. Opowiada on o tym, jak ulubieniec Ateny zemścił się na samym Zeusie za zesłanie na ziemię nędzy, chorób i smutku, których źródłem była beczka - posag pięknej Pandory, żony niemądrego Epimeteusza.

Otóż Prometeusz zabił wołu i poćwiartowanego złożył do dwóch worków. W jednym znajdowało się najprzedniejsze mięso nakryte skórą, w drugim kości, na których widniały płaty słoniny. Poproszony o dokonanie wyboru Zeus, wskazał łakomie na drugi worek i od tej pory ta część zwierzęcia poświęcana była bogom.

Ośmieszony władca Olimpu straszliwie ukarał śmiałka. Prometeusza przykuto do skały Kaukazu i codziennie przylatywał do niego wygłodniały sęp, aby wyszarpywać mu ciągle odrastającą wątrobę.

O Demeter i Persefonie

Demeter, bogini życia i urodzaju, miała córkę Persefonę, którą podstępem sprowadził do piekła tamtejszy władca, Hades. Nieszczęsna matka błąkała się po Ziemi w poszukiwaniu ukochanego dziecka, lecz nie mogła go nigdzie znaleźć. Jej smutek był tak wielki, że deszcze przestały padać, strumienie powysychały, nie rodziły się nowe plony i głód zaczął zaglądać do ludzkich siedzib.

Zmartwiony Zeus postanowił przebłagać Demetrę, ale nic nie skutkowały namowy wysyłanych do niej muz i charyt. Władca Olimpu ustąpił wreszcie i nakazał Hadesowi, aby oddał Persefonę. Król piekieł wypełnił to życzenie, ale wręczył żonie jabłko granatu, które częściowo zjedzone, na zawsze związało ją z państwem cieni.

Wielka radość Demeter spowodowana powrotem córki wywołała na świecie eksplozję zieleni i śpiewu ptaków. Jednak Persefona musiała powracać do męża na trzy miesiące w roku, wtedy to przyroda zamierała, by ponownie się obudzić z zimowego odrętwienia. W taki właśnie sposób starożytni Grecy tłumaczyli sobie cykliczność zmian pór roku.

Forum edukacyjne, pomoc w nauce, zadania, przyjaciele

Szkoła - działy tematyczne => Język polski => Wątek zaczęty przez: ak_wk Styczeń 22, 2008, 18:08:24