Witaj
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Dołącz do nas i zarejestruj się już teraz.
   Strona główna   Pomoc Szukaj Zaloguj się Rejestracja  

Zioła - herbcio.pl - zdrowie od matki natury
Strony: [1]
  Drukuj  
Autor Wątek: Poszukuję wiersza z epoki romantyzmu !  (Przeczytany 12243 razy)
tomban90
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 1


Zobacz profil
« : Listopad 03, 2012, 12:20:03 »

Hej, mam wielką prośbę. Potrzebuję wiersz z epoki romantyzmu, w którym występuje motyw opisywania natury podczas przechadzki z ukochaną lub w liście do ukochanej. Potrzebne mi to do porównania z wierszem Baudelaira "Padlina". Znacie takie?
Zapisane
Forum edukacyjne, pomoc w nauce, zadania, przyjaciele
« : Listopad 03, 2012, 12:20:03 »




 Zapisane
krystyna1617
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 6


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #1 : Listopad 03, 2012, 15:21:29 »

Może niezbyt zbieżnie, ale w Wolterze może znaleźć taki motyw.
Zapisane

ogrzewanie kominkowe dobrym pomysłem jest.
matustne
Przedszkolak
*

Reputacja -1
Wiadomości: 27


Zobacz profil
« Odpowiedz #2 : Listopad 03, 2012, 19:23:28 »

Baldung Hans - wiersz "Piękna z lustrem i śmierc"
Zapisane
Mirosława
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 10


Zobacz profil
« Odpowiedz #3 : Listopad 06, 2012, 22:38:38 »

Można spróbować podciągnąć pod to mickiewicza "To lubię"
Zapisane
licealista_maturzysta
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 29


Zobacz profil
« Odpowiedz #4 : Listopad 07, 2012, 11:09:39 »

Tak, zdecydowanie ballady Mickiewicza, poszukaj w tę stronę;) "To lubię" jest great!
Zapisane

edusens
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 10


Zobacz profil WWW
« Odpowiedz #5 : Listopad 12, 2012, 23:41:32 »

Proponuję Świteziankę i dwa fragmenty dramatów Dziady IV i I akt Kordiana szczegóły znajdziesz na http://www.edusens.pl
Zapisane
Einstein
Przedszkolak
*

Reputacja 0
Wiadomości: 2



Zobacz profil
« Odpowiedz #6 : Marzec 11, 2013, 09:03:19 »

"Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy;

Młodości! dodaj mi skrzydła!

Niech nad martwym wzlecę światem

W rajską dziedzinę ułudy:

Kędy zapał tworzy cudy,

Nowości potrząsa kwiatem

I obleka w nadziei złote malowidła.

 

Niechaj, kogo wiek zamroczy,

Chyląc ku ziemi poradlone czoło,

Takie widzi świata koło,

Jakie tępymi zakreśla oczy.

Młodości! ty nad poziomy

Wylatuj, a okiem słońca

Ludzkości całe ogromy

Przeniknij z końca do końca.

 

Patrz na dół - kędy wieczna mgła zaciemia

Obszar gnuśności zalany odmętem;

To ziemia!

Patrz. jak nad jej wody trupie

Wzbił się jakiś płaz w skorupie.

Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem;

Goniąc za żywiołkami drobniejszego płazu,

To się wzbija, to w głąb wali;

Nie lgnie do niego fala, ani on do fali;

A wtem jak bańka prysnął o szmat głazu.

Nikt nie znał jego życia, nie zna jego zguby:

To samoluby!

 

Młodości! tobie nektar żywota

Natenczas słodki, gdy z innymi dzielę:

Serca niebieskie poi wesele,

Kiedy je razem nić powiąże złota.

Razem, młodzi przyjaciele!...

W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele;

Jednością silni, rozumni szałem,

Razem, młodzi przyjaciele!...

I ten szczęśliwy, kto padł wśród zawodu,

Jeżeli poległym ciałem

Dał innym szczebel do sławy grodu.

Razem, młodzi przyjaciele!...

Choć droga stroma i śliska,

Gwałt i słabość bronią wchodu:

Gwałt niech się gwałtem odciska,

A ze słabością łamać uczmy się za młodu!

 

Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał Hydrze,

Ten młody zdusi Centaury,

Piekłu ofiarę wydrze,

Do nieba pójdzie po laury.

Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;

Łam, czego rozum nie złamie:

Młodości! orla twych lotów potęga,

Jako piorun twoje ramię.

 

Hej! ramię do ramienia! spólnymi łańcuchy

Opaszmy ziemskie kolisko!

Zestrzelmy myśli w jedno ognisko

I w jedno ognisko duchy!...

Dalej, bryło, z posad świata!

Nowymi cię pchniemy tory,

Aż opleśniałej zbywszy się kory,

Zielone przypomnisz lata.

 

A jako w krajach zamętu i nocy,

Skłóconych żywiołów waśnią,

Jednym "stań się" z bożej mocy

Świat rzeczy stanął na zrębie;

Szumią wichry, cieką głębie,

A gwiazdy błękit rozjaśnią -

 

W krajach ludzkości jeszcze noc głucha:

Żywioły chęci jeszcze są w wojnie;

Oto miłość ogniem zionie,

Wyjdzie z zamętu świat ducha:

Młodość go pocznie na swoim łonie,

A przyjaźń w wieczne skojarzy spojnie.

 

Pryskają nieczułe lody

I przesądy światło ćmiące;

Witaj, jutrzenko swobody,

Zbawienia za tobą słońce!"




"Oda do Młodośći" - Adam Mickiewicz
Zapisane
Forum edukacyjne, pomoc w nauce, zadania, przyjaciele
   




 Zapisane
Strony: [1]
  Drukuj  
 
Skocz do:  


Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC
Seo4Smf v0.2 © Webmaster's Talks

Hayat Theme - Sefa